domingo, 21 de mayo de 2017

Lluvia/ Ama




El cielo enfadado
viste su traje negro
se encabrita
refunfuña, brama.
Se lamenta
desborda de agua,
en catarata que no acaba.
Mis ojos inundado de agua
no amaina
A quien espero no acude,
¿Acaso vendrá?.
Mi canto
húmedo también
acompaña

al tiempo y a mis lágrimas.


Ára ipochy
omonde ijao hû
ha oñembohavara
ongyryry, okororô
Hasê.
Ohykuavo hesay.
Ndopavéi y ñehê.
Che resa iñamáma avei
ha osyry, ndopíri avei
ha ndoúi aha’arôva
ndouvéimako hi’â
Che purahéi
hi’ýva avei
omoirû
ára ha che resaýpe



No hay comentarios:

Publicar un comentario